Lemingi. Młodzi, wykształceni i z wielkich ośrodków to zbiór 40 zabawnych, skłaniających do refleksji opowiadań z życia młodych pracowników korporacji. Karykaturalne przedstawienie ich poglądów, przyzwyczajeń i niepokojów. Książka stanowi kontynuację treści z facebookowego profilu o tej samej nazwie. Bogato ilustrowana. Wreszcie powstało coś o nas i dla nas. Z pewnością jest to przełomowa książka, która przynajmniej o jeden krok przybliży nas do Europy. Bardzo się cieszę, że wreszcie wiem, co należy myśleć. Alex, 21 lat Młodzi, wykształceni i z wielkich ośrodków od lat prowadzą działalność edukacyjną na fejsiku, to bardzo ważne, że książka w odważny sposób podejmuje te same, najważniejsze dla tego kraju tematy: nietolerancję, problem polskiego fashysmu i próby cywilizacyjnego dogonienia Europy, przy okazji promując pozytywny i nowoczesny styl życia. Dyskurs najwyższej próby. Fabian, 29 lat Potężny cios prosto w wąsatą gębę opresywnego polskiego patriarchatu. Odważne dekonstrukcje i śmiałe, niepoprawne dyskusje. Wiem już, jak powinien wyglądać nowoczesny patriotyzm, za co się wstydzić i co zrobić, żeby zasłużyć na miano prawdziwej Europejki. Dziękuję. Maryna, 25 lat Nareszcie pojawia się książka o nas młodych i wykształconych pracownikach korpo. Tysiącami przybywamy z małych ośrodków, aby po ukończeniu zaocznej wiedzy o Czukczach, rozpocząć karierę w korpo i polepszać wyniki naszych pracodawców. Mówią o nas pogardliwie słoiki, czy lemingi, ale to przecież my stanowimy sushi tej ziemi. Jagoda, 26 lat

W latach 90. ubiegłego wielu światy gangsterów i ówczesnych celebrytów mieszały się ze sobą praktycznie na co dzień. Aktorzy, sportowcy, gwiazdy estrady, a nawet dziennikarze i politycy nie widzieli niczego złego w pokazywaniu się w towarzystwie znanych przestępców. Czuli się nawet w pewien sposób nobilitowani, że znają kogoś z miasta. Gdyż dzięki temu mogli choćby liczyć na odzyskanie skradzionego samochodu, zmobilizowanie do efektywnej pracy ekipy remontowej czy dostawę kokainy. Gotowe na wszystko modelki, aktorki i piosenkarki dzięki gangsterom robiły kariery, które w żaden sposób nie było proporcjonalne do ich talentu. - Lgnęli do nas tacy ludzie, że czasami sam się dziwiłem, że nie boją się kompromitacji wyznaje Sokołowski. Oto prawdziwy obraz Polski lat 90. widzianej oczyma nie tylko Masy. Opowiadamy też o innych ówczesnych celebrytach z przestępczego świata, których pseudonimy i nazwiska stale gościły wówczas na pierwszych stronach gazet, byli powszechnie rozpoznawalni.

Kto jest najważniejszym gangsterem w Trójmieście? Latkowski odpowiada wprost Tygrys i ujawnia kulisy tajnego śledztwa wobec legendy trójmiejskiego świata przestępczego. Co dzieje się dzisiaj z do niedawna najbogatszym Polakiem, Ryszardem Krauze? Czy rzeczywiście zbankrutował i nic nie znaczy? W książce poznamy nowe fakty z tak głośnych spraw, jak Krystka i Zatoki Sztuki czy zaginięcie  Iwony Wieczorek. Latkowski ujawnia, że śledztwo jest blokowane m.in. w Komendzie Głównej Policji. Trójmiasto jest wielką Puchą Pandory. Trzeba byłoby tu F-16 wypróbować, spalić to, zaorać i jeszcze raz podpalić. Potem każdemu wchodzącemu dawać przepustkę po sprawdzeniu, że nie jest pozapinany z dziwnymi ludźmi. Tu jest jedna wielka sitwa mówi Latkowskiemu były szef gdańskiego Centralnego Biura Śledczego. Książka pokazuje, że w wielu głośnych sprawach przewijają się te same osoby i pozwala zrozumieć, dlaczego układ trójmiejski jest na tyle silny, że wciąż niezmiennie trwa. Tamtejszy wymiar sprawiedliwości nie radzi sobie z nim. Sylwester Latkowski - reżyser, scenarzysta, dziennikarz,  producent filmów, "Afera podsłuchowa. Taśmy Wprost" (współautor Michał Majewski, 2014) - opisuje od lat świat przestępczy i afery Trójmiasta. Książka nie tylko podsumowuje jego dziennikarskie śledztwa, ale też zawiera nowe informacje i tropy. W książce odkrywa nieznane kulisy takich spraw jak Amber Gold. Ujawnia treść nieznanych taśm. Po raz pierwszy poznamy nagranie syna premiera, Michała Tuska, w którym opowiada o swojej współpracy z twórcami piramidy finansowej i linii lotniczej OLT Express.

Książka Jürgena Rotha osadza wydarzenia z 10 kwietnia 2010 roku w szerszym kontekście rosyjskiej historii, wewnętrznych i zewnętrznych wojen prowadzonych przez Putina, a także powiązań między rosyjską mafią a  biznesem. Roth alarmuje, że choć od tragedii smoleńskiej minęło już ponad sześć lat, do tej pory nie została przeprowadzona wyważona ocena jej przyczyn. Każda krytyka oficjalnych raportów na temat okoliczności katastrofy była deprecjonowana jako teoria spiskowa i wytwór fantazji niezrównoważonych polityków. Z trudną do wytłumaczenia zaciekłością wyciszano wszelkie kwestie wskazujące na to, że w Smoleńsku mogło dojść do zamachu. Groteską jest przedstawianie oficjalnych rosyjskich ustaleń jako szczególnie poważnych czy wiarygodnych, co choćby w kontekście zestrzelenia malezyjskiego samolotu pasażerskiego MH-17 na Ukrainie lub aneksji Półwyspu Krymskiego jest wyjątkowo cyniczne. Po zmianie sytuacji politycznej w Polsce autor postanowił przedstawić opinii publicznej kolejną po Tajnych aktach S publikację, w której rozszerza swój punkt widzenia na katastrofę smoleńską. Aby umożliwić czytelnikowi dokonanie samodzielnej oceny faktów, cytuje w całości raport Federalnej Służby Wywiadowczej (BND) wraz z załącznikami. Jürgen Roth (ur. w 1945 r.) jest jednym z najbardziej znanych dziennikarzy śledczych w Niemczech. Od 1971 roku publikuje sensacyjne opracowania dokumentacyjne na temat korupcji i przestępczości zorganizowanej. Mafialand Deutschland [Niemcy kraj mafii], Gazprom Das unheimliche Imperium [Gazprom groźne imperium], Spinnennetz der Macht [Pajęczyna władzy] zyskały miano bestsellerów. W Polsce nakładem Zysk i S-ka Wydawnictwa ukazały się Cichy pucz oraz Tajne akta S.

Co niemiecki dziennikarz sądzi na temat Katastrofy Smoleńskiej?

(…) Czy katastrofa smoleńska była tragicznym wypadkiem, brzemienną w skutki koincydencją błędów, nieporozumień i zaniedbań zarówno po rosyjskiej, jak i po polskiej stronie — czy też zaplanowaną akcją, zamachem? W gruncie rzeczy pragnienie dotarcia do niezbitej prawdy jest swoistym zuchwalstwem. Zwłaszcza jeśli mielibyśmy do czynienia z zamachem o podłożu politycznym. Któż bowiem może w ogóle uzurpować sobie prawo do poznania czystej prawdy? Chyba tylko religijni i polityczni fundamentaliści albo despoci. Mimo to chciałbym jednak podjąć próbę odpowiedzi na pytanie, co naprawdę zdarzyło się 10 kwietnia 2010 roku w Smoleńsku, wykazać sprzeczności i przedstawić poszlaki, tak by czytelnik mógł wyrobić sobie na ten temat własne zdanie. W tej książce o to właśnie chodzi (…)